Details
Name
Jos Wielders
.jpg&width=150&height=150&imageformat=jpg)
Number of images: 5
Introduction'Betonarchitect' Wielders uit Sittard ontwierp in de jaren twintig in de stijl van de Amsterdamse School.
NameJan Joseph Wielders
BornSittard 1883
DiedSittard 1949
OccupationsArchitect
BiographyJan Joseph Wielders werd op 3 september 1883 te Sittard geboren. Zijn vader was meubelmaker. De familie verhuisde kort na Jozefs geboorte naar Nieuwstadt. Op 13-jarige leeftijd ging Jos naar de Tekenschool van Roermond. Nadat hij de Tekenschool doorlopen had, trad hij in 1902 in dienst bij architect ir. Joosten te Valkenburg. Hij begon als bouwkundig tekenaar, maar werd al spoedig chef de bureau. In 1910 werd hij opzichter bij de gemeente Sittard. Later werd hij er benoemd tot stadsarchitect. In 1917 vestigde hij zich als zelfstandig architect te Sittard.
Wielders had uitgesproken ideeën over architectuur. De constructie van een gebouw moest duidelijk af te lezen zijn en niet overwoekerd worden door decoratieve elementen. Hij was tevens van mening dat de moderne materialen, zoals gewapend beton, zonder meer toegepast moesten worden. Al in 1917 bouwde hij de kerk van Sittard-Ophoven met een betonnen skelet, dat evenwel met baksteen bekleed werd. In dezelfde tijd ontwierp hij de H. Hartkerk in Nieuwenhagerheide. Deze kerk betreft het tweede gerealiseerde en thans oudst resterende kerkontwerp van Jos. Wielders en is, mede vanwege de toepassing van expressionistische elementen, van belang in de ontwikkeling van zijn oeuvre. De betonnen spitsboog werd, gezien de grote overspanningen die gemaakt konden worden, de ruggegraat van zijn kerkelijke ontwerpen. Het voordeel van de brede overspanningen was, dat de kerkganger een onbelemmerd zicht had op het priesterkoor.
Door tijdgenoten werd Wielders wel de ‘betonarchitect’ genoemd. Maar dan wel een betonarchitect die het beton aan het zicht onttrok. Qua stijl liet Wielders zich zeker in zijn beginperiode als zelfstandig bouwmeester leiden door de vormentaal van de Amsterdamse School. Fraaie voorbeelden zijn te zien in Heerlen, Sittard, Susteren, Schimmert en Bergen op Zoom.
In de jaren twintig en dertig bouwde hij tien kerken en kapellen, maar reeds voor de oorlog werd hij als kerkarchitect overvleugeld door Boosten en Peutz.
Na de Tweede Wereldoorlog was een kentering in Wielders' stijl waarneembaar. Hij kreeg meer oog voor decoratieve elementen zoals de Griekse voluut en de Maaslandse krulgevels. In die periode bouwde hij een kerk te Leveroy en ontwierp hij de nieuwe kerk van Kessel-Eik. Door zijn overlijden op 30 april 1949 kon hij de voltooiing van beide kerken niet meer meemaken.
Wielders had uitgesproken ideeën over architectuur. De constructie van een gebouw moest duidelijk af te lezen zijn en niet overwoekerd worden door decoratieve elementen. Hij was tevens van mening dat de moderne materialen, zoals gewapend beton, zonder meer toegepast moesten worden. Al in 1917 bouwde hij de kerk van Sittard-Ophoven met een betonnen skelet, dat evenwel met baksteen bekleed werd. In dezelfde tijd ontwierp hij de H. Hartkerk in Nieuwenhagerheide. Deze kerk betreft het tweede gerealiseerde en thans oudst resterende kerkontwerp van Jos. Wielders en is, mede vanwege de toepassing van expressionistische elementen, van belang in de ontwikkeling van zijn oeuvre. De betonnen spitsboog werd, gezien de grote overspanningen die gemaakt konden worden, de ruggegraat van zijn kerkelijke ontwerpen. Het voordeel van de brede overspanningen was, dat de kerkganger een onbelemmerd zicht had op het priesterkoor.
Door tijdgenoten werd Wielders wel de ‘betonarchitect’ genoemd. Maar dan wel een betonarchitect die het beton aan het zicht onttrok. Qua stijl liet Wielders zich zeker in zijn beginperiode als zelfstandig bouwmeester leiden door de vormentaal van de Amsterdamse School. Fraaie voorbeelden zijn te zien in Heerlen, Sittard, Susteren, Schimmert en Bergen op Zoom.
In de jaren twintig en dertig bouwde hij tien kerken en kapellen, maar reeds voor de oorlog werd hij als kerkarchitect overvleugeld door Boosten en Peutz.
Na de Tweede Wereldoorlog was een kentering in Wielders' stijl waarneembaar. Hij kreeg meer oog voor decoratieve elementen zoals de Griekse voluut en de Maaslandse krulgevels. In die periode bouwde hij een kerk te Leveroy en ontwierp hij de nieuwe kerk van Kessel-Eik. Door zijn overlijden op 30 april 1949 kon hij de voltooiing van beide kerken niet meer meemaken.
Related people
Related objects