Details
Naam
A.R. Hulshoff
.jpg&width=650&height=650&imageformat=jpg)
Aantal afbeeldingen: 3
NaamAllard Remco Hulshoff
GeborenDelft 19-05-1880
Gestorven03-02-1958
Beroep(en)Architect
BiografieIn 1906 studeerde Hulshoff af aan de TH Delft, waarna hij van 1907 tot 1915 samen met Abel Kok een architectenbureau had. Zij ontwierpen vooral landhuizen en dokterswoningen in Amsterdam. Een mooi voorbeeld uit deze vroege periode is een woonhuisgroep aan de Pieter de Hoochstraat, dat waarschijnlijk dienst deed als dokterswoning met patiëntenverblijven. Dit gebouw had loggia's met zuiltjes en een dak in de vorm van een kruisende kap. Ook maakte Hulshoff is deze periode de eerste plannen voor het Wilhelmina Gasthuis.
In 1915 werd Hulshoff directeur van de afdeling Gebouwen bij de Dienst Publieke Werken van Amsterdam. Als architect werd Hulshoff het aanspreekpunt voor alle vragen van esthetische aard. Na zijn aantreden kwam er meer budget beschikbaar voor de realisering van gebouwen en omdat in deze periode ook de Amsterdamse School in opkomst was, werd Hulshoff een belangrijke opdrachtgever voor gebouwen in deze stijl. De dienst huurde hiervoor niet alleen extern werkende architecten in, maar nam ook eigen architecten in dienst. Zo werkte onder andere Michel de Klerk enkele maanden voor de dienst.
Hulshoff was een groot voorstander van het toepassen van beeldhouwwerk in gebouwen en op zijn initiatief werd Hildo Krop tot stadsbeeldhouwer van Amsterdam benoemd. Als architect ontwierp hij in deze periode, in samenwerking met N. Lansdorp, een uitbreiding voor het toenmalige stadhuis van Amsterdam aan de Oudezijds Voorburgwal (1923). In samenwerking met Jan Gratama tekende hij het Plan West (1924). Dit stedenbouwkundig plan voor een westelijke uitbreiding van Amsterdam had grote bouwblokken en lange straatwanden, waardoor indrukwekkende assen ontstonden. Het centrum van dit plan was het Mercatorplein. Vanaf 1924 droeg Allard Remco Hulshoff de titel stadsarchitect.
In de jaren dertig verlegde Hulshoff zijn aandacht weer meer op het ontwerpen van gebouwen. In deze periode was er kritiek op de hoge kosten die het bouwen in de stijl van de Amsterdamse School met zich meebracht en kwam er minder geld voor de bouw beschikbaar. Hulshoff ontwikkelde hierdoor in deze periode een stijl die wordt gezien als een versoberde variant op de Amsterdamse School. In die nieuwe stijl zijn ook kenmerken van de Nieuwe Zakelijkheid te ontdekken. Hulshoff werkte aan het Gemeenteziekenhuis Arnhem (1930) en ontwierp als invulling van zijn plan voor het Wilhelmina Gasthuis de Tweede Chirurgische Kliniek (1937). Ook bouwde hij, met hulp van C. van der Wilk, het Geologisch Instituut van de Universiteit van Amsterdam. Dit sober ogende gebouw met glazen trappenhuizen is rijkelijk versierd met beeldhouwwerk van Hildo Krop en laat daarmee een overgang zien tussen de Amsterdamse School en de Nieuwe Zakelijkheid. Gedurende de oorlog bleef Hulshoff nog in dienst van de Dienst Publieke Werken, die hij uiteindelijk in 1946 verliet.
In 1915 werd Hulshoff directeur van de afdeling Gebouwen bij de Dienst Publieke Werken van Amsterdam. Als architect werd Hulshoff het aanspreekpunt voor alle vragen van esthetische aard. Na zijn aantreden kwam er meer budget beschikbaar voor de realisering van gebouwen en omdat in deze periode ook de Amsterdamse School in opkomst was, werd Hulshoff een belangrijke opdrachtgever voor gebouwen in deze stijl. De dienst huurde hiervoor niet alleen extern werkende architecten in, maar nam ook eigen architecten in dienst. Zo werkte onder andere Michel de Klerk enkele maanden voor de dienst.
Hulshoff was een groot voorstander van het toepassen van beeldhouwwerk in gebouwen en op zijn initiatief werd Hildo Krop tot stadsbeeldhouwer van Amsterdam benoemd. Als architect ontwierp hij in deze periode, in samenwerking met N. Lansdorp, een uitbreiding voor het toenmalige stadhuis van Amsterdam aan de Oudezijds Voorburgwal (1923). In samenwerking met Jan Gratama tekende hij het Plan West (1924). Dit stedenbouwkundig plan voor een westelijke uitbreiding van Amsterdam had grote bouwblokken en lange straatwanden, waardoor indrukwekkende assen ontstonden. Het centrum van dit plan was het Mercatorplein. Vanaf 1924 droeg Allard Remco Hulshoff de titel stadsarchitect.
In de jaren dertig verlegde Hulshoff zijn aandacht weer meer op het ontwerpen van gebouwen. In deze periode was er kritiek op de hoge kosten die het bouwen in de stijl van de Amsterdamse School met zich meebracht en kwam er minder geld voor de bouw beschikbaar. Hulshoff ontwikkelde hierdoor in deze periode een stijl die wordt gezien als een versoberde variant op de Amsterdamse School. In die nieuwe stijl zijn ook kenmerken van de Nieuwe Zakelijkheid te ontdekken. Hulshoff werkte aan het Gemeenteziekenhuis Arnhem (1930) en ontwierp als invulling van zijn plan voor het Wilhelmina Gasthuis de Tweede Chirurgische Kliniek (1937). Ook bouwde hij, met hulp van C. van der Wilk, het Geologisch Instituut van de Universiteit van Amsterdam. Dit sober ogende gebouw met glazen trappenhuizen is rijkelijk versierd met beeldhouwwerk van Hildo Krop en laat daarmee een overgang zien tussen de Amsterdamse School en de Nieuwe Zakelijkheid. Gedurende de oorlog bleef Hulshoff nog in dienst van de Dienst Publieke Werken, die hij uiteindelijk in 1946 verliet.
Gerelateerde personen
Gerelateerde objecten