Details
Naam
Sint Jozefklooster, Nijmegen
Aantal afbeeldingen: 5
IntroductieStijlvol ontwerp in Nijmegen van architect Deur.
AdresKerkstraat 65
Postcode(s)6543 KG
PlaatsNijmegen
LandNederland
Vervaardiger J.G. Deur (Architect)
Datum1929 - 1930
Oorspronkelijke functieReligieus overig
Huidige functieGebouw / complex voor (geestelijke) gezondheidszorg
Type objectGebouw, Gemeentelijk monument
Monumentnummer0268/2542
AchtergrondDe Congregatie van de Priesters van het Heilig Hart van Jezus kocht in 1928 Villa Andelshof en het bijbehorende koetshuis in het voormalige dorp Hees in Nijmegen voor de huisvesting van paters, broeders en theologiestudenten. In september 1929 werd een vergunning afgegeven voor de nieuwbouw van een Studiehuis of Groot-seminarie, een jaar later werd het ontwerp van de lokale architect J.G. Deur opgeleverd.
In 1949 werd aan de achterzijde, in het verlengde van de hoofdingang, een nieuwe kapel gebouwd. De zogeheten leeskapel in de linkervleugel op de derde verdieping kreeg de functie van congregatiebibliotheek.
In 1949 werd aan de achterzijde, in het verlengde van de hoofdingang, een nieuwe kapel gebouwd. De zogeheten leeskapel in de linkervleugel op de derde verdieping kreeg de functie van congregatiebibliotheek.
BeschrijvingSint Jozefklooster heeft een sterke horizontale werking, met aan beide zijden vleugels die haaks op het hoofdgebouw staan. De hoofdentree is opgebouwd uit rondgemetselde pilaren, een plat dak en kleine raampjes. Boven de ingang naast de rechtervleugel lopen twee verticale reeksen ramen met roede-indeling.
Op de derde laag van de voorgevel van de linkervleugel is een ensemble van drie kleine ramen. Oorspronkelijk zaten die ook op dezelfde plek in de rechtervleugel, maar bij een verbouwing in 1970 zijn hier grote ramen aangebracht.
Het gebouw heeft een prominente, doorlopende dakrand, met daaronder en daarboven lange reeksen aaneengesloten ramen. Op de vierde laag van de vleugels zien we kleine, paraboolvormige ramen, aan de zijkant van de linkervleugel zijn vijf grote paraboolvormige ramen, die licht brengen in de congregatiebibliotheek. De steile mansardekap bestaat uit geglazuurde paarsrode dakpannen, met in het midden een prominente dakruiter.
Uit de redengevende beschrijving van het monument:
"Ondanks dat het oorspronkelijke interieur van het Sint Jozefklooster grotendeels is gewijzigd en werden ook zo goed als alle oorspronkelijke houten ramen vervangen door exemplaren in een afwijkend materiaal, toch is het bouwwerk nog altijd een goed voorbeeld van de Amsterdamse Schoolstijl waarin Deur het uitvoerde. De nadruk ligt sterk op de voor deze architectuurstroming zo karakteristieke breedtewerking, met lange vensterreeksen, een zware gootoverstek en een ononderbroken reeks met dakkapellen. De twee hoekpaviljoens die de langgerekte middenvleugel omklemmen vormen een verticaal tegenwicht en worden bekroond door 'gebroken' topgevels. Karakteristiek voor de Amsterdamse School zijn bovendien de paraboolvormige vensters in de topgevels en in de congregatiebibliotheek, de met keramische pannen gedekte mansardedaken, en de plastisch vormgegeven dakruiter en entreepartij. Vanwege zijn vorm werd de groen geoxydeerde koperen dakruiter ook wel 'het potlood' genoemd, hetgeen jarenlang de bijnaam is geweest van het studiehuis en zijn bewoners: “de paters van het potlood”."
Op de derde laag van de voorgevel van de linkervleugel is een ensemble van drie kleine ramen. Oorspronkelijk zaten die ook op dezelfde plek in de rechtervleugel, maar bij een verbouwing in 1970 zijn hier grote ramen aangebracht.
Het gebouw heeft een prominente, doorlopende dakrand, met daaronder en daarboven lange reeksen aaneengesloten ramen. Op de vierde laag van de vleugels zien we kleine, paraboolvormige ramen, aan de zijkant van de linkervleugel zijn vijf grote paraboolvormige ramen, die licht brengen in de congregatiebibliotheek. De steile mansardekap bestaat uit geglazuurde paarsrode dakpannen, met in het midden een prominente dakruiter.
Uit de redengevende beschrijving van het monument:
"Ondanks dat het oorspronkelijke interieur van het Sint Jozefklooster grotendeels is gewijzigd en werden ook zo goed als alle oorspronkelijke houten ramen vervangen door exemplaren in een afwijkend materiaal, toch is het bouwwerk nog altijd een goed voorbeeld van de Amsterdamse Schoolstijl waarin Deur het uitvoerde. De nadruk ligt sterk op de voor deze architectuurstroming zo karakteristieke breedtewerking, met lange vensterreeksen, een zware gootoverstek en een ononderbroken reeks met dakkapellen. De twee hoekpaviljoens die de langgerekte middenvleugel omklemmen vormen een verticaal tegenwicht en worden bekroond door 'gebroken' topgevels. Karakteristiek voor de Amsterdamse School zijn bovendien de paraboolvormige vensters in de topgevels en in de congregatiebibliotheek, de met keramische pannen gedekte mansardedaken, en de plastisch vormgegeven dakruiter en entreepartij. Vanwege zijn vorm werd de groen geoxydeerde koperen dakruiter ook wel 'het potlood' genoemd, hetgeen jarenlang de bijnaam is geweest van het studiehuis en zijn bewoners: “de paters van het potlood”."
InterieurDe binnenkant van het gebouw had oorspronkelijk veel decoratieve elementen in Amsterdamse School-stijl. Na diverse verbouwingen zijn die alleen nog behouden in de congregatiebibliotheek, in de vorm van een paraboolvormig tongewelf, geglazuurde lambrizeringen en decoratief glas in lood.
Recente ontwikkelingenVanaf 1970 werd het Studiehuis na verbouwing gebruikt als kloosterbejaardenoord onder de naam Sint Jozefklooster, voor de Priesters van het Heilig Hart en de Zusters van de Heilige Carolus Borromeus. In 1986 werd de kapel uit 1949 gesloopt. Op die locatie kwamen een kleine kapel, een ontvangstruimte en diverse woonunits.
In 2009 fuseerde de instelling met Stichting De Waalboog, en ontwikkelde het gebruik zich tot woonzorgcentrum. Die functie zal het nog houden tot 2024; de Stichting wil het verouderde gebouw dan verlaten. De huidige eigenaar wil nieuwbouw ontwikkelen op een deel van het grote groene terrein rondom het Sint Jozefklooster. Omwonenden willen de groene functie in stand houden, de gemeente stelde een stedenbouwkundige studie op.
In 2009 fuseerde de instelling met Stichting De Waalboog, en ontwikkelde het gebruik zich tot woonzorgcentrum. Die functie zal het nog houden tot 2024; de Stichting wil het verouderde gebouw dan verlaten. De huidige eigenaar wil nieuwbouw ontwikkelen op een deel van het grote groene terrein rondom het Sint Jozefklooster. Omwonenden willen de groene functie in stand houden, de gemeente stelde een stedenbouwkundige studie op.
Links
Ingezonden door Joop de Haan
Professionele of persoonlijke bandDit gebouw kwam in beeld bij het opstellen van de beschrijvingen voor twee schoolgebouwen aan de Ubbergseveldweg van de hand van dezelfde architect.
Gerelateerde objecten