Details
Naam
Brug 190, Hartmanbrug
Aantal afbeeldingen: 9
IntroductieDe collectie bruggen van Piet Kramer groeit...
AdresMolukkenstraat
Postcode(s)1095
PlaatsAmsterdam
LandNederland
Type objectBrug
Vervaardiger Piet Kramer (Architect)
Publieke Werken (Architect)
Publieke Werken (Architect)
Datum - 1935
Huidige staatLocatie ongewijzigd en nog altijd in gebruik
OpdrachtgeverGemeente Amsterdam
Huidige eigenaarGemeente Amsterdam
AchtergrondDe Hartmanbrug (brug 190) over de Ringvaart in de Molukkenstraat is genoemd naar André Hartman eigenaar van de nog steeds bestaande tabakszaak Hartman op de hoek van de Molukkenstraat en de Valentijnkade die tijdens de zoveelste overval op zijn winkel op 6 november 1993 werd doodgeschoten. Op 6 november 2007 werd de naam van de brug onthuld door mevrouw An Hartman.
BeschrijvingEen brede verkeersbrug met in het midden een vluchtheuvel, 4 rijbanen en aan beide zijden een fiets- en voetpad. De brug is de verbinding tussen de Indische Buurt en de Watergraafsmeer.
Deze vaste brug van P.L. Kramer is gebouwd in een late Amsterdamse School stijl. Een inmiddels eenvoudiger geworden ontwerp in vergelijking met de Oetewalerbrug maar nog steeds van zekere schoonheid. De brede bakstenen leuningen hebben eenvoudige natuurstenen incrustaties en uiteinden. Zo lijkt het.
Ik loop en fiets al 50 jaar over deze brug en van de winter ontdekte ik dat in de bruggenhoofden aan waterkant van de westzijde gebeeldhouwde stenen zijn aangebracht met aan de ene kant ANNO en aan de andere kant 193….Het bleek dat aan de oostzijde dezelfde beeldhouwwerken zijn aangebracht. Daar is te zien dat er 1935 staat.
Aan die (buiten) kanten van de brug kom je nooit, omdat hekjes de voetgangers vanzelf op de stoep houden en er in het seizoen genoeg inlandse flora staat (onkruid) om deze informatie geheim te houden. De buitenkant van de leuningen is in verschillende metselverbanden gemaakt met aan de bovenkant een trapsgewijze oplopend patroon naar het midden. In het water rust de overspanning op natuurstenen pijlers.
Aan de loopkant van de brug zijn de bakstenen van de leuning verticaal geplaats met onder de recht afgesneden incrustaties 5 bakstenen in de vorm van een strikje. De incrustaties lopen naar boven toe op tot een stukje boven de bakstenen rand en weer af om in het midden van de leuning op gelijke hoogte te liggen als de bakstenen.
Deze vaste brug van P.L. Kramer is gebouwd in een late Amsterdamse School stijl. Een inmiddels eenvoudiger geworden ontwerp in vergelijking met de Oetewalerbrug maar nog steeds van zekere schoonheid. De brede bakstenen leuningen hebben eenvoudige natuurstenen incrustaties en uiteinden. Zo lijkt het.
Ik loop en fiets al 50 jaar over deze brug en van de winter ontdekte ik dat in de bruggenhoofden aan waterkant van de westzijde gebeeldhouwde stenen zijn aangebracht met aan de ene kant ANNO en aan de andere kant 193….Het bleek dat aan de oostzijde dezelfde beeldhouwwerken zijn aangebracht. Daar is te zien dat er 1935 staat.
Aan die (buiten) kanten van de brug kom je nooit, omdat hekjes de voetgangers vanzelf op de stoep houden en er in het seizoen genoeg inlandse flora staat (onkruid) om deze informatie geheim te houden. De buitenkant van de leuningen is in verschillende metselverbanden gemaakt met aan de bovenkant een trapsgewijze oplopend patroon naar het midden. In het water rust de overspanning op natuurstenen pijlers.
Aan de loopkant van de brug zijn de bakstenen van de leuning verticaal geplaats met onder de recht afgesneden incrustaties 5 bakstenen in de vorm van een strikje. De incrustaties lopen naar boven toe op tot een stukje boven de bakstenen rand en weer af om in het midden van de leuning op gelijke hoogte te liggen als de bakstenen.
Bronnen
Wim de Boer en Peter Evers, Amsterdamse bruggen, 1910-1950 (Amsterdamse Raad voor de Stedebouw 1983).
Links
Ingezonden door Corrie Groen- Pickhard
Professionele of persoonlijke bandIk loop en fiets al 50 jaar over deze brug.
Gerelateerde objecten